ท่อง....ทะเลใจ

นมัสการพระคุณเจ้าค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ดาว อาจารย์เดฟ คุณป้าวรรณ ลุงโจ
พี่นพกรณ์ ลุงเปา พี่เกิดแก่ พี่โดด พี่อ๋อย
ทั่นยาย พี่ปลายฟ้า ลุงบีบี ครูวิทย์ พี่พญามาร พี่แปดคิว เจ้าป้าฯ
พี่ตะขบพี่รักกี้ และญาติธรรมทุกๆท่านค่ะ
โมทนาสาธุค่ะ ทั่นยาย พี่นพกรณ์ ลุงบีบี ลุงเปา พี่เกิดแก่

เป่าพล้วง...หาย

จะหลบเร้นหลีกกายไปแห่งไหน
ขอตามไปบำรุงใจด้วยพี่ยา
ไม่ร้างไกลเคียงใจอยากพักลา
ขอหายล้าแล้วกลับมาว่ากลอนกัน?

**
ขอให้พี่เกิดแก่หายป่วยในเร็ววันค่ะ
ฝากสบตาหมอหล่อๆด้วยนะค่ะ



gryp'/yo..เพียงฝัน

ตะวันส่องแสงธรรมนำ มิตรภาพไร้พรมแดน

เป็นกำลังแรงใจให้เกิดแก่ ขอเพียงแต่ทำใจไม่เศร้าหมอง
ให้ดูทุกข์ ดูเจ็บ ให้ไตร่ตรอง ทุกคนต้องเกิดมีหนีไปไย
ถึงจะทุกข์ก็คงทุกข์ไม่ตลอด อย่ามืดบอดจิตใจอย่าหวั่นไหว
คงถึงคราวเราหายป่วยไม่เป็นไร ไม่ว่าใครก็คงเป็นเหมือนเช่นเรา

หอบกำลังใจ..มาส่งค่ะ


ผู้ผ่าตัดนอนรอหมอเยี่ยมไข้ เป็นอย่างไรบ้างหนอใคร่ขอถาม
อย่าเชียวนะเพิ่งผ่ามาอย่าเพิ่งจาม หมอเค้าห้ามจามและไอรู้มั้ยเออ
ห้ามอะไรอีกหนอขอนึกก่อน กินแล้วนอนหมอก็ห้ามปรามเสมอ
กลัวเส้นยึดอึดอัดอาจจะเรอ ขอเสนอให้วิ่งรอบแถวขอบเตียง

หอบดอกไม้ของปลายฟ้าเอามาให้ เพื่อคนไข้ได้สดชื่นหลังขึ้นเขียง
จัดเอาวางไว้ให้ใกล้ใกล้เตียง จะได้เมียงมองได้สบายตา
ในถุงนี้กำลังใจของใครบ้าง ถ้าหากว่างก็ดูได้ใช่มั้ยหนา
ของเพียงฝันทั่นบีบีก็มีมา อย่ารอช้าเปิดออกดูอยู่นี่ไง
กำลังใจของตาเปาเค้าหอบโต ไม่ได้โม้หอบมาหาน้อยไม่
ให้เกิดแก่ได้สดชื่นขึ้นทันใด กำลังใจจากน้องพี่ที่มีมา....


เกิดแก่จ๋า วันนี้แนะนำวิธีปฏิบัติตัวเบื้องต้นสำหรับผู้ผ่าตัดใหม่แค่นี้ก่อนนะคะ
คราวหน้าจะหาวิธีออกกำลังกายแบบใหม่ๆที่โลดโผนกว่านี้มาฝากค่ะ อิอิ

เออแปลกจริงหนอคนเราก็เท่านี้
เจ็บไข้มีก็ต้องไปให้รักษา
เรื่องผ่าตัดเพราะส่วนเกินจงเมินชา
อย่ากลัวหนาเพียงแค่เจ็บดังเหน็บกิน

ตื่นขึ้นมาก็หายแล้วน้องแก้วเอ๋ย
แม่ทรามเชยตื่นขึ้นมาโรคลาสิ้น
ต่อแต่นี้จะจำเริญเพลินผลิน
จะหากินจะทำงานสำราญใจ

เอาน้ำใจมาเยี่ยมไข้ให้น้องแก้ว
ผ่าตัดแล้วสวยแอร่มจิตแจ่มใส
เหล่าพี่น้องต่างรู้ล่วงเลยห่วงใย
แม่ไฉไลหายเมื่อใดให้มาคุย.....

หยดน้ำค้างซึ้งตรึงใจให้หวลคิด
ราวจุมพิตติดตราพาวาบหวาม
ลูบไล้ใจห่วงใยทุกโมงยาม
หยอดหยาดความอาลัยฝันคำนึง?


gryp'/yo..เพียงฝัน

ตะวันส่องแสงธรรมนำ มิตรภาพไร้พรมแดน

หยดน้ำค้างซึ้งตรึงใจให้หวลคิด
หยาดน้อยนิดเกาะใจให้เหน็บหนาว
หนาวน้ำค้างพร่างพรมสายลมพราว
ใจเหน็บหนาวร้าวรอนทอดถอนใจ....

เพียงฝันจ๋าบทกลอนอ่อนซ้อนมากเลยค่ะ
อ่อนซ้อนหมายถึงความพริ้วไหวของคำค่ะ
สัมผัสรับส่งดีค่ะ แบบนี้หากท่านสุนทรภู่อยู่
คงจะหนักใจเป็นแน่แท้ มีคู่แข่งเพิ่งขึ้นอีกแล้ว อิ อิ

เอ้า ๆ ๆ ป้าเกิดแก่เปงอะไรไยบ่ฮู้..

ดูสิดู เจ้าหลานนี่ ใช้บ่ได้

ตามแต่เรื่องของตัวเองมิผ่อนคลาย

ม่ายชะม้ายชายตาแลคนข้างๆ

เปงไงบ้างหายรึยังจ๊ะป้าจ๋า

เด๋วหลานกี้จะหายามาป้อนให้

ป้าเกิดแก่จะได้หายป่วยไวไว

แต่ทำใจหน่อยนะจ๊ะทั่นป้าจ่า

กี้มือหนักแถมซุ่มซ่ามเกินอัตรา

กลัวทั่นป้าหัวใจวายมิหายเอย....อิอิ

จ๊ะเอ๋.....ได้เวลามาป่วนแล้วจ๊ะ

ได้เวลาเยี่ยมไข้รีบไปหา เกิดแก่จ๋าวันนี้ดีขึ้นมั้ย
ฟังเสียงแล้วแหบพร่าน่าห่วงใย เห็นว่าให้ต่อสายไปในคอ
ผ่าตัดเสร็จถอดสายใยเสียงแห้ง ฟังดูแปร่งแปลกไปอย่างไรหนอ
อย่าพูดเลยให้นิ่งฟังอย่างเดียวพอ ทั่นยายจ้ออยู่คนเดียวเดี๋ยวดีเอง

จะขออ่านกำลังใจที่ไหลหลั่ง ให้ได้ฟังก่อนนะอย่าเครียดเคร่ง
อ่านบทกลอนของทุกคนด้นเป็นเพลง เหมือนบรรเลงขับลำนำตามท้องนา
เสียงกระตุกกุกกักชะงักบ้าง ยังพอฟังกันเข้าใจใช่มั้ยหนา
น่าสงสารเจ้าหน้ามลทนฟังมา จบดีกว่าก่อนจะพับหลับผล๊อยไป...อิอิ

ตะละแม่เกิดแก่ฝากขอบคุณพี่น้องทุกๆท่านมาณ โอกาสนี้ด้วยค่ะ
รออีก 5-6 วันคงจะได้เข้ามาสนทนาปราศัยด้วยตนเองค่ะ

ขออนุญาติรายงานอาการของตะละแม่เกิดแก่วันนี้ค่ะ ตอนนี้ยังเจ็บแผลอยู่ค่ะ
เสียงอิดโรยแล้วก็แหบมากๆค่ะ เกิดจากโดนเสียบสายยางลงไปในคอตอนผ่าตัดค่ะ
พอเอาสายยางออกเสียงแหบเลยค่ะ แต่เกิดแก่บอกว่าไม่เจ็บนะคะ
แสดงว่าเป็นคนที่อดทนมากๆเลยค่ะ หากเป็นทั่นยายน่ะ อู๊ย...น้ำตาเป็นเผาเต่าไปแล้วค่ะ
ยังจำได้ว่าตอนที่ทั่นยายโดนเสียบสายกล้องลงไปในคอนั้น เจ็บจนน้ำตาร่วงเลยค่ะ
(โดนหมอหลอกบอกว่าไม่เจ็บค่ะ ดูสิหลอกกันได้ ต่อไปไม่เชื่อแระ อิ อิ)
เพราะสายกล้องขนาดนิ้วก้อยผู้หญิงถูกหย่อนลงไปในคอลึกถึงตำแหน่งหัวใจค่ะ
ก่อนจะหย่อนกล้องลงไปในลำคอนั้นต้องกลืนยาชา 3แก้ว ขนาด ถ้วยน้ำชาค่ะ
นอนรอหมอจนยาหมดฤทธิ์ พอหมอมาต้องกลืนยาชาใหม่อีก 2แก้วซะงั้น อิ่มเลย
ขนาดนั้นนะคะ พอหมอกล้องสอดเข้าไปในลำคอน้ำตายังไหลพรากเลยค่ะ ก้อจะไม่ให้ไหลได้งัยคะ
ก้อคุณหมอเล่นดันสายกล้องเข้าไปในลำคอพรวดๆเหมือนเสียบลูกชิ้นเลยค่ะ
แล้วยังมีบิดกล้องส่ายไปมาอีกนะคะ นึกในใจว่า หมอนะหมอเห็นลำคอเราเป็นท่อพีวีซีหรือไงนี่
อยากโวยค่ะ แต่สายกล้องคาปากอยู่พูดไม่ออกค่ะ เดี๋ยวก่อนให้ปากว่างเมื่อไหร่นะน่าดู ฮึ...อิ อิ

โห อันตรายถึงชีวิตกันทั้งนั้นเลยแต่ละคน

นมัสการพระคุณเจ้าค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ดาว อาจารย์เดฟ คุณป้าวรรณ ลุงโจ
พี่นพกรณ์ ลุงเปา พี่เกิดแก่ พี่โดด พี่อ๋อย
ทั่นยาย พี่ปลายฟ้า ลุงบีบี ครูวิทย์ พี่พญามาร พี่แปดคิว เจ้าป้าฯ
พี่ตะขบพี่รักกี้ และญาติธรรมทุกๆท่านค่ะ
โมทนาสาธุค่ะ ทั่นยาย พี่นพกรณ์ ลุงบีบี ลุงเปา พี่เกิดแก่



หยาดน้ำหลั่งรินฝากจากพี่น้อง
หากคิดตรองรักนี้มีมากหลาย
แจกน้ำใจถ้วนทั่วมิเดียวดาย
สุขสบายขอแม่แก้วอย่าเศร้าตรม


ขอให้พี่เกิดแก่ หายป่วยไวๆค่ะ

ทั่นยายขา!! อย่าเอาเพียงฝัน ไปลงสนามเลยค่ะ
ขอแค่แอบมองอยู่หลังเสาสนามก็พอค่ะ อิอิ

ขอบคุณทุกๆท่านค่ะ ที่ให้กำลังใจเสมอมาค่ะ
ณ.วันวานที่นี่เปิดโอกาสให้เพียงฝันวิ่งซนค่ะ
จึงมีวันนี้คะ แถมมี
(อาจารย์ดาว อาจารย์เดฟ ลุงโจ คุณป้าวรรณ ขัดเกลาธรรม)

(พี่นพ ทั่นยาย พี่เกิดแก่ พี่ปลายฟ้า ครูวิทย์ พี่พญามาร
พี่โดด พี่อ๋อย ลุงบีบี ลุงเปา ขัดเกลาบทกลอนค่ะ)
ขอบพระคุณทุกท่านอีกหนค่ะ

และขอบพระคุณ ญาติธรรมทุกท่านค่ะ


gryp'/yo..เพียงฝัน

ตะวันส่องแสงธรรมนำ มิตรภาพไร้พรมแดน